Aan alle mooie dingen komt een einde…
Door: Arianne
Blijf op de hoogte en volg Arianne
27 Januari 2012 | Oeganda, Masaka
Mijn laatste dagen zijn aangebroken en bij alles wat ik doe begint langzaam het besef te komen dat het de laatste keer zal zijn. Het tropische ampolla ampolla (langzame) leventje van hier zal ik vast nog wel gaan missen in het koude, winterige mangu mangu (snelle) Nederland.
Mijn laatste dag in het ziekenhuis.
Een prematuurtje wat word geboren en vanwege ruimtegebrek op een kamer bij een andere moeder word neergelegd die net is bevallen van een doodgeboren kind.
Of de vrouw die al bijna 10 cm ontsluiting heeft maar waarvan het kind maar niet wil indalen. Een keizersnede zal volgen wanneer de chirurg uit het andere ziekenhuis gearriveerd is maar de eerste 2 uur is hij voorlopig nog bezig dus ze zal moeten wachten. Het kan hier allemaal…
Maar ook het prematuur jongetje waarvan de overlevingskansen minimaal waren en waarvan de moeder en het tweeling broertje tijdens de bevalling zijn overleden. De vader die dag en nacht in het ziekenhuis zit bij het enige wat hij nog over heeft, daar zoveel mogelijk liefde aangeeft en de kangoeroe methode op toepast. Na 2 weken zoeken we hem op in zijn huisje waar het kindje heerlijk ligt te slapen en echt al lekkere appelwangetjes krijgt :D zo mooi om te zien!!!
Of de jongen die tegen een vrachtwagen is aangereden, geheel onder het bloed zat en zijn gezicht letterlijk weer aan elkaar gehecht moest worden. Een dag later loopt hij met een grote lach, verstopt achter een dikke laag wit verband al weer vrolijk door het ziekenhuis.
Zo kan het ook!
De laatste housevisits van het malnutritionproject. Op de boda boda door het binnenland, op zoek naar de gezinnen om foto’s, voedsel en kleren uit delen, de kinderen lichamelijk te controleren en heel erg blij maken met een simpele ballon.
En als echte afsluiter nog 2 dagen op outreach. Weer zonder water, elektriciteit of wc, leven op rijst en bruine bonen en thee drinken van bilharzia water. De gezamenlijke latrine delen met het hele dorp en HIV testen uitvoeren waarvan dit keer ongeveer ¼ positief was…
De laatste keer het kraakbed waarvan ik de latten ondertussen in me heupen heb staan, de haan die elke ochtend om 5 uur eigenlijk afgemaakt zou moeten worden, of de muis die ons bed ondertussen wel heel erg fijn vind, de kakkerlak in de kast, de laatste keer wassen met de hand, de kindjes die om mzungu roepen of juist heel hard beginnen te huilen en wegrennen;) het laatste ritje met 14 man in een 4 persoons auto…
Geen samosa’s, matooke, rolex of gefrituurde sprinkhaan meer voor mij…nee, gewoon weer de Nederlandse boerenkool met unox worst en een bruine boterham met kaas. Ik kijk er naar uit.
Dit hoofdstuk kan worden gesloten om vervolgens weer een nieuwe te kunnen openen.
See you next week!
Mijn laatste dag in het ziekenhuis.
Een prematuurtje wat word geboren en vanwege ruimtegebrek op een kamer bij een andere moeder word neergelegd die net is bevallen van een doodgeboren kind.
Of de vrouw die al bijna 10 cm ontsluiting heeft maar waarvan het kind maar niet wil indalen. Een keizersnede zal volgen wanneer de chirurg uit het andere ziekenhuis gearriveerd is maar de eerste 2 uur is hij voorlopig nog bezig dus ze zal moeten wachten. Het kan hier allemaal…
Maar ook het prematuur jongetje waarvan de overlevingskansen minimaal waren en waarvan de moeder en het tweeling broertje tijdens de bevalling zijn overleden. De vader die dag en nacht in het ziekenhuis zit bij het enige wat hij nog over heeft, daar zoveel mogelijk liefde aangeeft en de kangoeroe methode op toepast. Na 2 weken zoeken we hem op in zijn huisje waar het kindje heerlijk ligt te slapen en echt al lekkere appelwangetjes krijgt :D zo mooi om te zien!!!
Of de jongen die tegen een vrachtwagen is aangereden, geheel onder het bloed zat en zijn gezicht letterlijk weer aan elkaar gehecht moest worden. Een dag later loopt hij met een grote lach, verstopt achter een dikke laag wit verband al weer vrolijk door het ziekenhuis.
Zo kan het ook!
De laatste housevisits van het malnutritionproject. Op de boda boda door het binnenland, op zoek naar de gezinnen om foto’s, voedsel en kleren uit delen, de kinderen lichamelijk te controleren en heel erg blij maken met een simpele ballon.
En als echte afsluiter nog 2 dagen op outreach. Weer zonder water, elektriciteit of wc, leven op rijst en bruine bonen en thee drinken van bilharzia water. De gezamenlijke latrine delen met het hele dorp en HIV testen uitvoeren waarvan dit keer ongeveer ¼ positief was…
De laatste keer het kraakbed waarvan ik de latten ondertussen in me heupen heb staan, de haan die elke ochtend om 5 uur eigenlijk afgemaakt zou moeten worden, of de muis die ons bed ondertussen wel heel erg fijn vind, de kakkerlak in de kast, de laatste keer wassen met de hand, de kindjes die om mzungu roepen of juist heel hard beginnen te huilen en wegrennen;) het laatste ritje met 14 man in een 4 persoons auto…
Geen samosa’s, matooke, rolex of gefrituurde sprinkhaan meer voor mij…nee, gewoon weer de Nederlandse boerenkool met unox worst en een bruine boterham met kaas. Ik kijk er naar uit.
Dit hoofdstuk kan worden gesloten om vervolgens weer een nieuwe te kunnen openen.
See you next week!
-
27 Januari 2012 - 12:46
Geer :
Can't wait:-) -
27 Januari 2012 - 12:50
Marthaaaaahhhh:
Ahhh :D Aartje, Kippenvel....
Kan niet wachten tot zondag, dan ga ik jou plat knuffelen... Geniet nog even en een hele veilige reis... je gaat het nog missen!
Kus
-
27 Januari 2012 - 13:11
Alice:
Hee Arianne, wat een mooi verhaal! Zal vast weer even wennen zijn in het drukke, en volgende week ook heel koude Nederland, maar dat komt vast wel goed. Geweldig om je verhalen te lezen. Goede reis en wel thuis :) -
29 Januari 2012 - 17:48
Sharon:
Arie!
Geniet nog van de laatste uren! Tot snel!
Liefs,
Sharon -
30 Januari 2012 - 13:50
Femke:
Wat schrijf je toch altijd boeiende verhalen ;-) Je zult vast weer erg moeten wennen in NL joh! Veilige reis terug in ieder geval!! Spreek je!
x Femke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
